Det var en gripende og fin konsert, og spesielt en svensk jente sang og spilte en sang jeg begynte å gråte av.
Eva er Departementsråd i samferdselsdepartementet og var på jobb da bomben gikk av. Hun mistet kollegaer og andre er svært alvorlig skadet. Hun plages fortsatt etter det hun har opplevd, sett og følt den dagen.
Under talen står hun fram som et godt forbilde for sine kollegaer (byråkratene, den ikke politiske delen av departementene) og selvfølgelig alle oss andre, med sin frykt og sin sikkerhet på at vi skal komme oss gjennom dette og at styret i dette landet og folket ikke lar seg knekke av terror.
Jeg er kjempestolt av min flinke og flotte svigermor!
Dette er et bilde av Eva sammen med sitt yngste barnebarn, lille Eva,
fra Korsicaturen med hele familien Hildrum i juni 2010
2 kommentarer:
Modigt gjort! Det var ett starkt tal. Blev också väldigt stolt över att jag har varit en del av en sådan arbetsplats, i min tid som sekreterare på internationella avdelningen i Finansdepartementet. Jag kände så väl igen de människorna Eva berättade om.
<3
Legg inn en kommentar